Bielactwo to zaburzenie pigmentacji skóry na skutek obumierania melanocytów, czyli komórek barwnikowych skóry. Jego głównym objawem jest występowanie na całym ciele widocznych odbarwionych plam spowodowanych brakiem barwnika skóry. Niestety, nie istnieje żaden skuteczny lek na bielactwo, a pacjent musi się borykać z chorobą przez całe życie.
Z tekstu dowiesz się:
- jakie są przyczyny bielactwa,
- jak objawia się ta choroba,
- na czym polegają diagnostyka i leczenie bielactwa.
Bielactwo to przewlekłe zaburzenie pigmentacji skóry, którego bezpośrednią przyczyną jest obumieranie melanocytów, czyli komórek barwnikowych skóry. Na skutek tego na skórze tworzą się widoczne plamy odbarwieniowe w kolorze białym.
Bielactwo nabyte występuje u około 0,5-2% populacji, tak samo często u kobiet i mężczyzn. U około połowy pacjentów rozwija się między 10. a 30. rokiem życia. Dość często spotykane jest również bielactwo u dzieci młodszych – u około 25% pacjentów zaczyna się objawiać pomiędzy 4. a 8. rokiem życia.
Bielactwo – przyczyna jak dotąd nieustalona
Bielactwo to choroba wieloczynnikowa, o jak dotąd nieustalonych jednoznacznie przyczynach. Opracowano co prawda kilka teorii próbujących wyjaśniać jej patogenezę, ale żadna z nich nie została potwierdzona w 100%:
- Teoria immunologiczna – zgodnie z tą teorią niszczenie melanocytów w organizmie następuje na skutek zaburzeń w funkcjonowaniu układu immunologicznego. Potwierdza to współwystępowanie bielactwa z różnego rodzaju chorobami autoimmunologicznymi, np. Hashimoto, chorobą Addisona, łuszczycą oraz chorobami zapalnymi jelit.
- Teoria neuronalna – zakłada ona, że niszczenie melanocytów oraz hamowanie produkcji melaniny następuje na skutek uwalniania przez znajdujące się w skórze zakończenia nerwowe toksycznych neuromediatorów.
- Teoria stresu oksydacyjnego – naukowcy przypuszczają, że bielactwo nabyte może mieć związek ze szkodliwym działaniem wolnych rodników, które zaburzają eliminowanie z organizmu pewnych toksyn, co z kolei wpływa na niszczenie komórek melanocytowych.
- Teoria wrodzonego defektu melanocytów – zgodnie z tą teorią bielactwo rozwija się u osób, u których na skutek predyspozycji genetycznych dochodzi do wrodzonych nieprawidłowości w rozwoju i funkcjonowaniu melanocytów.
Bielactwo u dzieci i dorosłych – objawy
Jak już wspomniano, głównym objawem bielactwa jest występowanie na skórze odbarwionych plam spowodowanych utratą melanocytów. Plamy mogą być dowolnego rozmiaru, najczęściej umiejscowione:
- na twarzy (zwłaszcza wokół ust i oczu),
- na szyi,
- na grzbietach dłoni,
- na wyprostnej powierzchni kończyn,
- w dołach pachowych.
Bielactwo nabyte może się również objawiać siwieniem włosów – wszystkie te symptomy skłaniają chorych do kontaktu z dermatologiem i rozpoczęcia diagnostyki oraz leczenia.
Bielactwo u dzieci to zjawisko rzadkie, ale jednak występujące. Może pojawić się w każdym wieku, nawet u bardzo małych dzieci. Objawia się tak samo jak u dorosłych, czyli pojawianiem się białych plam na skórze, które powstają na skutek utraty melaniny.
Bielactwo – leczenie
Konsultacja z dermatologiem jest pierwszym etapem diagnostyki bielactwa. Lekarz jest w stanie postawić diagnozę już na podstawie badania wzrokowego, ale zazwyczaj zleca się również m.in. badania laboratoryjne krwi, które pozwalają różnicować bielactwo z innymi przewlekłymi dermatozami.
Niestety, nie istnieje jeden skuteczny lek na bielactwo, który pozwala się pozbyć objawów choroby. Terapia ma na celu przede wszystkim repigmentację skóry, ale dostępne obecnie metody nie zapewniają satysfakcjonujących, trwałych wyników. Pacjentom zaleca się miejscowe stosowanie glikokortykosteroidów, pochodnych witaminy D oraz inhibitorów kalcyneuryny, ale najczęściej po zaprzestaniu ich stosowania dochodzi do nawrotów.
Metodą leczenia ogólnego bielactwa jest fototerapia, czyli naświetlanie skóry promieniowaniem UV. Z jednej strony, światło UV hamuje procesy zapalne zachodzące w skórze, z drugiej – pobudza melanocyty do produkcji melaniny, czyli barwnika skóry. Jest to jednak metoda polecana tylko pacjentom z niezbyt rozległymi zmianami występującymi w dobrze widocznych miejscach. Może być również stosowana w leczeniu bielactwa u dzieci.
Źródła:
http://webcache.googleusercontent.com/search?q=cache:O6BjBxDxJm4J:aestheticcosmetology.com/wp-content/uploads/2019/01/ke2018.5-4.pdf+&cd=1&hl=pl&ct=clnk&gl=pl&client=firefox-b-d
https://www.mp.pl/pacjent/dermatologia/choroby/chorobyskory/167718,bielactwo-nabyte
https://www.mp.pl/pacjent/dermatologia/lista/73592,bielactwo
https://webcache.googleusercontent.com/search?q=cache:vrpYQN9TXR4J:https://podyplomie.pl/dermatologia/29638,bielactwo-od-teorii-do-praktyki-klinicznej+&cd=3&hl=pl&ct=clnk&gl=pl&client=firefox-b-d
Może Cię również zainteresować:
Komórki macierzyste w ortopedii – Klinika w Warszawie 
Żywność wysoko przetworzona – czyli twój wróg numer jeden 
Witamina B5 (kwas pantotenowy) – występowanie, niedobory, nadmiar w organizmie – czym grozi? 
Raport Gusu nt. zarobków: pielęgniarek, położnych oraz lekarzy w roku 2020 
Co jeść, aby obniżyć poziom cholesterolu w naszym organizmie? 
Czy bezsenność pojawia się u kobiet w ciąży?
