Cukrzyca to obecnie choroba cywilizacyjna. Według danych Światowej Organizacji Zdrowa (WHO) na całym świecie choruje na nią około 422 milionów ludzi. Cukrzyca jest przewlekłą chorobą, w której trzustka nie produkuje wystarczającej ilości insuliny lub nie jest ona prawidłowo wykorzystywana przez komórki organizmu. Glukoza jest materiałem energetycznym, którego organizm potrzebuje do aktywności psychicznej i fizycznej, a do jej dobrego przyswojenia potrzebna jest insulina.
Badania glikemii (poziomu cukru we krwi) zalecane jest regularnie po 45. roku życia oraz u osób z grup ryzyka takich jak: osoby z nadwagą – jeśli cukrzyca występuje w rodzinie; osoby mało aktywne fizycznie – jeśli cukier był podwyższony w poprzednim badania, kobiety z zespołem policystycznych jajników, nadciśnieniowcy czy osoby z chorobami układu sercowo-naczyniowego.
Jeśli po wynikach lekarz zdiagnozuje u nas chorobę, to nie należy się załamywać. Z cukrzycą skutecznie walczy cały świat. Należy jednak pamiętać, że rodzaj terapii zależy od typu rozpoznanej choroby.
Cukrzyca typu I, która dotyczy głównie dzieci i osób młodych, to typ charakteryzujący się bezwzględnym niedoborem insuliny. Jedyną metodą jej leczenia jest stosowanie zastrzyków insulinowych. Żeby nie komplikować sytuacji należy też przestrzegać diety i prowadzić zdrowy oraz, w miarę możliwości, aktywny tryb życia.
Cukrzyca typu II jest najczęściej występującą odmianą tej choroby. 90% przypadków zachorowań to właśnie ten typ. Najczęstszym powodem jej rozwoju jest otyłość lub skłonności genetyczne. W tym wypadku dużą rolę odgrywają czynniki takie jak styl życia, masa ciała, dieta i ilość ruchu. Zmiana tych elementów może nawet całkowicie wyeliminować tę chorobę. Dieta to czynnik, który ma bardzo duży wpływ na rozwój choroby. Dieta redukująca masę ciała, która zalecana jest przy chorych z otyłością brzuszną pomaga zmniejszyć wagę, kontrolować cukrzycę, a także chroni przed innymi skutkami nadwagi jak nadciśnienie, uszkodzenie stawów czy miażdżyca. Ważne w diecie tzw. „cukrzycowej” są regularność i odpowiednia kaloryczność posiłków. Jeśli zabiegi te nie pomagają lub chory nie wprowadza ich w swoje życie stosuje się doustne leki przeciwcukrzycowe. Niestety często po kilku latach terapii konieczne jest wprowadzenie leczenia insulinowego.
Tak więc cukrzyca jest chorobą, którą przy dyscyplinie i samozaparciu można zahamować a nawet jej się pozbyć. Jeśli jednak nie zmienimy trybu życia konieczna będzie bardziej restrykcyjna terapia.
