Paradontoza – przyczyny, profilaktyka, leczenie

Paradontoza jest schorzeniem rozwijającym się głównie na skutek nagromadzenia bakterii w jamie ustnej. Schorzenie ma poważny przebieg i nieleczone może doprowadzić do trwałej utraty zębów. Paradontoza sprzyja także rozwojowi innych chorób, np. reumatoidalnego zapalenia stawów czy choroby wieńcowej. Jak leczyć paradontozę? Czy da się przed nią uchronić? Co odpowiada za jej rozwój?

Paradontoza – na czym polega choroba?

Paradontoza to inaczej przewlekłe zapalenie przyzębia – tkanek otaczających zęby. Za bezpośrednią przyczynę rozwoju choroby, uważa się infekcje bakteryjną i związane z nią zjawiska, zachodzące w organizmie.¹

Na co dzień w organizmie produkowane są m.in. neutrofile, których zadaniem jest zwalczanie bakterii. Niestety destrukcyjne działanie nie jest ukierunkowane bezpośrednio na same bakterie, co oznacza, że neutrofile atakują nie tylko same patogeny, ale także tkanki własnego organizmu.¹

W związku z tym nagromadzenie dużej ilości bakterii w jamie ustnej (pod postacią płytki nazębnej) wymusza odpowiedź ze strony neutrofilii, co prowadzi do uszkodzenia zdrowych tkanek organizmu. To z kolei wpływa na rozwój stanu zapalnego i paradoksalnie zwiększa podatność na działanie różnych patogenów.¹

Paradontoza – objawy i przyczyny. Jak rozpoznać chorobę?

Czynniki, zwiększające ryzyko rozwoju paradontozy to²:

dieta bogata w dużą ilość cukrów;
palenie papierosów;
przewlekły stres (obniża odporność organizmu);
predyspozycje genetyczne;
choroby, takie jak np. cukrzyca;
nieprawidłowa higiena jamy ustnej – najczęstsza przyczyna.

Najbardziej typowe dla początkowej fazy rozwoju paradontozy jest krwawienie podczas szczotkowania zębów, zwiększona nadwrażliwość oraz niewielki ból dziąseł.³

Objawy te z czasem potęgują swoje natężenie (przede wszystkim nadwrażliwość i ból), pojawia się obrzęk oraz zaczerwienienie. Objawom tym towarzyszy nieprzyjemny zapach z ust.³

Paradontoza a recesja dziąseł

Jednym z objawów bardziej zaawansowanej paradontozy jest recesja, czyli cofanie się dziąseł. Sytuacja ta wiąże się ze stopniowym zanikiem tkanki otaczającej zęby, co powoduje odsłonięcie ich szyjek i korzeni.⁴

To sprawia, że zęby są słabe oraz podatne na działanie czynników zewnętrznych. Dodatkowo tracą element odpowiadający za ich stabilizację, co w dalszej perspektywie skutkuje zwiększoną ruchomością zębów i ich wypadaniem.⁴

Paradontoza – jak leczyć?

Zapalenie przyzębia to choroba niosąca poważne i często nieodwracalne konsekwencje (np. wypadnięcia zęba). Jej bezpośrednią przyczyną są bakterie, dlatego też poszukując odpowiedzi na pytanie: „Paradontoza jak leczyć?”, należy przede wszystkim przeanalizować własną higienę jamy ustnej.

Wdrożenie odpowiednich nawyków higienicznych jest podstawą w leczeniu choroby – w innym przypadku wszelkie zabiegi nie będą skuteczne.³

Kolejną podstawą jest wizyta u stomatologa i przeprowadzenie zabiegu higienizacji zębów. W jego trakcie stomatolog usuwa wszelkie złogi nazębne. Dentysta może w tym celu użyć tzw. skalera, który za pomocą ultradźwięków wpływa destrukcyjnie na bakterie.³

W leczeniu paradontozy warto sięgnąć po preparaty dostępne w aptece, takie jak np. Sachol. Żel stomatologiczny Sachol ma działanie przeciwbakteryjne, dzięki czemu odkaża jamę ustną⁵ i utrudnia tworzenie się biofilmu, odpowiedzialnego za rozwój paradontozy.

Paradontoza – jak leczyć za pomocą preparatów?

W leczeniu paradontozy pomocne są preparaty dostępne bez recepty w aptece, m.in. żel stomatologiczny Sachol.⁵

Preparat bazuje na składnikach aktywnych o działaniu przeciwzapalnym i przeciwbólowym, do których należą⁵:

salicylan choliny,
chlorek cetalkoniowy.

Żel ma również właściwości odkażające. Preparat pomaga złagodzić bolesne objawy towarzyszące paradontozie oraz wyhamowuje proces zapalny (salicylan choliny eliminuje niektóre cytokiny prozapalne).⁵

Żel ma działanie miejscowe i należy go aplikować bezpośrednio na chore miejsce. Po aplikacji nie należy pić ani spożywać posiłków przez ok. 30 minut. Preparat stosuje się 2–3 razy dziennie (chyba że farmaceuta bądź lekarz zaleci inaczej).⁵

Bibliografia: